به گزارش صراط، پس از جنگ ۱۲ روزه رژیم جعلی صهیونی علیه کشورمان، جو بسیار عجیبی در میان برخی مسئولین متداول شد و آن اینکه رقابت شدیدی برای نقش آفرین نشان دادن خود در بحبوبه نبرد شکل گرفت؛ به نحوی که هرکس می کوشید تا با نمایش خود به عنوان اثرگذارترین فرد، مرحله پرت بودن و بی کفایتی دولتمردان در جنگ ۱۲ روزه را جبران کرده و موفقیت های احتمالی را به نام خود سند بزند.
در این بین پس از مصاحبه علی لاریجانی با شبکه خبر و ورود شهرداری علیرضا زاکانی به حوزه بازسازی مناطق آسیب دیده پایتخت، قالی باف نیز به شدت مترصد فرصتی بود تا از غافله راویان و موثرین جنگ ۱۲ روزه عقب نماند و از این نمد، کلاهی برای آرزوهای دست نیافته اش طی دو دهه گذشته ببافد.
قدم نخست، تقلید از علی لاریجانی و ترتیب دادن مصاحبه با رسانه ملی بود. ظاهر شدن با پیراهن تاکتیکال نظامی در جلوی دوربین و تحلیل وقایع جنگ ۱۲ روزه، نخستین اقدامی بود که رییس مجلس دوازدهم برای جا نماندن از سایر مطلعین و دست اندرکاران نبرد با اسرائیل صورت داد. در همین مصاحبه در ۱۹ تیرماه ۱۴۰۴ منتشر شد، قالی باف سعی کرد تا همراه با موج همرنگی با وفاقیون، با چشمانی اشکبار و نام بردن از رَپر و بی حجاب و اپوزیسون و تجدیدنظرطلبان رادیکال، به بهانه همگرایی در موضوع ملیت و دفاع از وطن، دل تمامی طیف ها را برای روز مبادا به دست بیاورد!
اخیرا اما تیم رسانه ای نفر چهارم تهران در انتخابات مجلس دوازدهم، تلاش کردند تا با ترتیب دادن مصاحبه با جواد موگویی، از دومینوی مصاحبه های بی پرده و صریح این مصاحبه گر با برخی مسئولین بلندپایه، سهمی به خود اختصاص دهند و کماکان در کانون توجه الیت های رسانه ای و توئیتری، قرار بگیرند.
فارغ از سخنان غالبا تکراری قالی باف و بازگویی مجدد صحبت های مصاحبه ۱۹ تیر در این گفتگو، بازخوانی چندباره ماجرای هواپیمارانی و خلبانی اش پس از شهادت سیدحسن نصرالله به بیروت در اثنای حملات رژیم صهیونی و تاکید موکدش بر هماهنگی با رهبری انقلاب پیش از ترتیب دهی این سفر، با هدف مورد وثوق جلوه دادن خود از نگاه معظم له، نشان از این واقعیت دارد که نامزد همیشه بازنده ادوار انتخابات ریاست جمهوری تلاش دارد تا از علی لاریجانی از حیث قرابت با رهبر انقلاب نیز عقب نماند!
نکته جالب اینکه قالی باف در این گفتگو تلاش می کند تا با جدایی ملیت از مذهب، این دو را منفک از یکدیگر نشان دهد و اظهار می دارد: "دشمن به تمام معنا هم با جمهوری اسلامی و هم با ایران عزیز ما حرف دارد و هر دو را نمی خواهد."!
این موضع گیری خلاف مشی رهبری در جنگ ۱۲ روزه، درحالیست که معظم له با حرکت نمادین درخواست خوانش مجدد سرود "ای ایران" از سوی محمود کریمی در حسینیه امام خمینی(ره)، برآن بوده و هستند تا نقشه دشمنان در جدایی مذهب و ملیت از یکدیگر را خنثی نموده و این دو را یکی تلقی کنند.
وی در بخش دیگری از سخنانش می گوید: "کسانی که شعار نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران سر می دادند امروز و بعد از اجرای عملیات وعده صادق ۳ می‌دانند اگر ما مقابل رژیم صهیونیستی در جولان نایستیم و نجنگیم حتما این رژیم در منطقه جلولا در کردستان عراق و ۳۰ کیلومتری مرز ایران با ما خواهد جنگید."
طرفه آنکه این بیانات درحالی از لسان شهردار وقت تهران در سال ۱۳۸۸ خارج می شود که بنا بر استناد گفته های سردار مشفق در مشهد، نامبرده تمام ظرفیت ستادهای خود را در آن سال در اختیار ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی قرار داد که حمله کنندگان به عزاداران حسینی را امت خداجو نامید و از حامیان شعار انحرافی "نه غزه نه لبنان" بود!
به نظر می رسد محمدباقر قالی باف کماکان در دوران رقابت های انتخاباتی سیر می کند و پس از سعید جلیلی، اینبار مترصد است تا با رقیب احتمالی خود یعنی علی لاریجانی به هماوردی بپردازد تا مگر اینکه بتواند در واپسین سالیان باقی مانده از عمرش، طعم پاستورنشینی را چشیده و دنیای سیاست را با ناکامی ترک نکند!
